Anne (Fietser)

Ook dit jaar doe ik weer mee aan de Roparun. Vorig jaar heb ik heel erg genoten, met een lach en een traan, om samen met een gezellig team me sportief in te zetten voor dit goede doel. Helaas zijn er dit jaar zelfs meerdere mensen in mijn omgeving overleden aan kanker. Ik wil me daarom graag weer sportief inzetten voor dit doel en hopelijk zo veel mogelijk geld op te halen. Met een fijn team stap ik weer op de fiets en ga ik de uitdaging weer aan! Help jij me mee door wat te doneren?

Arco (Loper)

Eric (Loper)

SAMEN STERK: MIJN VERHAAL VOOR BETERE PALLIATIEVE ZORG

In 2007 verloor ik mijn vader, Loek Zaal. Vroeg in dat jaar kreeg hij de diagnose hersentumor. Tijdens de laatste fase van zijn leven zag ik hem, langzaam maar zeker, weer een kind worden. Samen met de huisarts hadden we besproken dat er pijnstillende medicijnen beschikbaar zouden zijn in zijn laatste dagen. Echter, het laatste moment viel samen met de vakantie van de huisarts, en hij was vergeten dit door te geven aan de Spoedeisende Hulp (SEH). Toen ik midden in de nacht zag dat mijn vader pijn leed, belde ik, zoals afgesproken met de huisarts, de SEH. Ze wisten niets van de afspraak en wilden geen medicijnen toesturen zonder dat wij persoonlijk langs zouden komen in het ziekenhuis om met een identiteitsbewijs en een formulier de medicijnen op te halen. De volgende ochtend is mijn vader overleden.

De Stichting Roparun zet zich in voor initiatieven zoals de ontwikkeling van ‘palliatieve boxen’. Deze boxen zijn bedoeld als hulpmiddel voor mensen in een terminale fase die ervoor kiezen om in hun vertrouwde thuisomgeving te verblijven.
Door deel te nemen aan de Roparun als loper, wil ik voorkomen dat iemand in dezelfde situatie als mijn vader terechtkomt. Ik zal mijn steentje bijdragen aan het verbeteren van de kwaliteit van leven in de laatste fase voor mensen zoals mijn vader.

Hans (Chauffeur lopersbus)

Henk

Irma (Fietser)

Isis (Fysio)

Lisanne (Loopster)

Stichting Roparun heeft het motto: “Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven”. Dit is een motto dat mij vanaf het eerste moment dat ik het las heeft geraakt. En dit motto heeft mij dan ook zo gek gekregen om in estafette-vorm met 7 andere lopers meer dan 500km te gaan hardlopen!

Er zijn veel mensen in de oneerlijke situatie waarin het leven helaas vroegtijdig moet stoppen. Zelf heb ik deze ervaring met mijn vader, wie helaas is overleden aan kanker. Als naaste voel je je bij zo’n diagnose ontzettend machteloos, hoe graag je ook wilt, je staat met je rug tegen de muur en eigenlijk is er niets meer dat je kunt doen. Het enige dat je kunt is zorgen dat je het leven dat er nog is zo aangenaam mogelijk maakt. Dit is precies hetgeen dat stichting Roparun probeert te doen, zij zetten zich in om het leven van mensen met kanker draaglijker te maken. 

Help je mee om zoveel mogelijk geld op te halen? Zo kunnen we met zijn allen toch ‘iets’ doen!

Marian (Navigator)

Mare (Navigator)

Marloes (Chauffeur lopersbus)

Myrna (Fietser)

Nelis (Teamcaptain)

Nelise

Netty (Loopster)

Dit is de derde keer dat ik mee ga doen met de Roparun. Afgelopen keren was het een prachtige ervaring en ontzettend gezellig. Natuurlijk was het af en toe ook echt afzien.

In mijn directe omgeving heb ik gezien hoe mensen met kanker moeten af zien. Voor mij was het een weekendje, voor mensen met kanker gaat het maar door. De motivatie om mij in te zetten voor de Roparun is dan ook enorm. Door mijn bijdragen hoop ik dat ik voor mensen met kanker zoveel mogelijk geld kan ophalen voor onderzoek naar kanker en om het leven met kanker draaglijker te maken.

Met een geweldig enthousiast team trek ik mijn hardloopschoenen weer aan. Het lopen zal nog beter gaan met een extra zak geld. Help jij mee?

Patrice (Loopster)

Zelf ben ik op jonge leeftijd mijn vader verloren aan huidkanker en ook mijn zus is veel te jong overleden aan borstkanker. Wat hierbij enorm hielp was de steun van alle mensen om ons heen die het verdriet daarmee een beetje konden verzachten. Daarom wil ik zelf ook graag iets betekenen voor andere mensen die dit overkomt en voor hun dierbaren. Dat is voor mij een enorme drijfveer om te lopen voor de Roparun. Voor mij is het nog een extra uitdaging aangezien ik zelf reuma heb. Maar ik weet dat als ik het zwaar ga krijgen tijdens de nachten, ik gewoon naar de sterren kan kijken en dan weet ik weer waarvoor ik het doe.

Ria (catering)

Rogier (Loper)

Mijn naam is Rogier Schutte en ik ben een van de lopers in Team274 Veenendaal. Iedereen heeft in zijn of haar omgeving wel iemand die lijdt of geleden heeft aan de ziekte kanker. De Stichting Roparun wil met haar bijdragen het leven van kankerpatiënten zo draaglijk mogelijk maken. Ik doe mee aan Roparun om hier zelf een directe bijdrage aan te leveren.

Siard (Fysio)

Simon (Loper)

Het motto van de Roparun “Leven toevoegen aan de dagen waar vaak geen dagen meer toegevoegd kunnen worden aan het leven” vind ik een heel mooi thema en daarom wil ik mij in de editie 2024 graag weer met Team 274 Veenendaal inzetten voor mensen met kanker. 

Wout (Fietser)

Ik zet mij in om het leven van mensen met kanker te veraangenamen.